Twee super weken later

Zit ik dan in de schommelstoel terug te denken aan de afgelopen twee weken.

Vorig weekend heb ik een survivalweekend gehad met mijn stage op een militair terrein net buiten Paramaribo. Ik wist niet wat ik van dit weekend moest verwachten, maar ik had er veel zin in. Nadat een ieder had plaatsgenomen in de bus zijn we vertrokken richting het terrein de Bosbivak. Ruim twee uur later kwamen we aan op het militaire terrein waar al twee militairen op ons stonden te wachten. Onze tassen moesten we uit de bus laden en binnen een aantal minuten moesten wij op het terrein staan waar we de eerste dril van de militairen kregen. Een ieder ging op tijd naar bed, omdat we wisten dat ons de volgende dag (zaterdag) een zware dag te wachten stond. Niets was minder waar, want om half 5 werden we wakker gemaakt door een militair en er werd van ons verwacht dat wij binnen vijf minuten buiten op het trainingsveld stonden. Ieder stond (na gehaast) op tijd klaar. De militair besloot ons oefeningen te laten doen en rondjes te laten rennen. De kids deden dit zonder problemen en leken het zelfs leuk te vinden, terwijl de stagiaires en de leiding het toch best wel een beetje zwaar vonden. De rest van de dag hebben wij activiteiten ondernomen en workshops bijgewoond waar ons discipline en regels werden bijgebracht. S ‘avonds mochten wij genieten bij het kampvuur, waarbij we besloten het niet te laat te maken in verband met de mogelijke zware volgende ochtend. Dit was achteraf gezien verstandig, want de zondagochtend zag er hetzelfde uit als de zaterdagochtend, maar werd afgesloten met een boswandeling waarbij we veel verschillende soorten bebossing hebben gezien. Rond een uur of zeven in de avond was ik thuis en ben ik meteen gaan slapen. Het was een intensief, vermoeiend, maar geslaagd weekend.

Woensdagavond is sinds twee weken mijn trainingsavond. Ik ben via via terecht gekomen bij het zwembad de Oase, waar op woensdag waterpolo wordt gedaan. Echt een training kan ik het niet noemen, want er wordt iedere week alleen partijtje gedaan. Wel ben ik blij dat deze mogelijkheid er is, aangezien ik op deze manier mijn conditie toch een beetje op pijl kan houden.

Een dag later, donderdagavond, besloten mijn huisgenoten en ik te doen wat wij al een aantal weken wilden doen: naar het casino. Dit niet alleen om te gokken, maar ook omdat wij hadden gehoord dat een ieder die gokt hier gratis mag avond eten en daarbij de gehele avond drinken. Dit bleek waar te zijn en wij hebben dan ook genoten van de uitgebreide maaltijd inclusief drankjes. Anouk en ik kregen de smaak te pakken aan de roulette tafel en gingen zelfs met een aardige winst naar huis. Bijna bij de deur aangekomen had mijn huisgenoot sigaretten nodig. Aan een medewerker vroegen wij of deze te krijgen waren in het casino en zij vroeg welke wij nodig hadden. Een aantal minuten later kwam zij aan met het pakje sigaretten waarop wij besloten onze portemonnee te pakken. Met een vreemde blik werden wij door de medewerkster aangekeken en ze verklaarde ons voor gek dat wij wilden betalen voor de sigaretten… Bleek iedere speler in het casino naast het eten en het drinken ook een pakje sigaretten te mogen ontvangen… Helemaal in shock na dit te hebben ervaren. Besloten vanaf nu iedere week naar het casino te gaan.. haha.

Vorige week donderdag hebben wij een optreden van Typhoon bijgewoond wat ook zeker noemenswaardig is. Drie uren lang hebben wij alleen maar genoten. Het optreden was net als de sfeer geweldig. De naam van het album is Lobi da basi (liefde is de baas) en vanuit hier werd de gehele avond muziek gemaakt. Dit optreden is het gaafste optreden dat ik tot nu toe heb mogen zien.

Afgelopen weekend hebben wij een twee daagse trip gemaakt naar Berg & Dal, Stoneisland en Browsberg. Om acht uur s’ ochtends werden wij door een volle bus met Nederlandse stagiaires en de gidsen opgehaald. Vanuit hier vertrokken wij richting Berg & Dal waar we zijn gaan ziplinen over de Suriname rivier. Het uitzicht vanaf de vertrekpunten van het ziplinen was echt ontzettend mooi en gelukkig heb ik dit vast kunnen leggen op mijn camera. Toen wij aan kwamen bij de bus had de kok al overheerlijke bami klaar waarvan we hebben kunnen genieten. Vervolgens zijn wij door gereden naar Stoneisland waar wij ook hebben overnacht. Stoneisland vond ik zo mooi dat het bijna onwerkelijk leek. Aangezien het zonnetje scheen toen wij aankwamen, besloten wij een duik te nemen in het Brokopondomeer. Even laten hebben wij vanaf de steiger een poging gedaan vis te vangen voor het avond eten. Dit was een grote mislukking, want we hebben niet één fatsoenlijke vis kunnen vangen. Wel hebben we een kaaiman gespot in het water waar wij een uur daarvoor zwommen.. Weer had de kok heerlijk gekookt en hierna hebben wij met zijn allen aan het water gezeten bij het kampvuur onder het genot van een drankje. Na een aantal uren merkten wij dat de dag best intensief was en de vermoeidheid dan ook toesloeg. Een aantal gingen slapen in een hangmat, maar een aantal anderen, waaronder ik, in een bed. Het was heerlijk om na deze lange dag in bed te liggen en dit vond de kok in de kamer naast ons blijkbaar ook. Hij snurkte zo hard dat het leek alsof hij naast ons in bed lag. Niemand kon slapen en we besloten te zoeken naar een andere oplossing.. In de bus met een kussentje en een dekentje? Achja.. alles beter dan liggen luisteren naar een kettingzaag. In de ochtenduren stond de kok klaarwakker en superfit (hij wel…) klaar met een heerlijke ontbijtje. Nadat wij onze buik rond hadden gegeten zijn we doorgereden naar Brownsberg. Dit was een behoorlijk lange en vermoeiende weg, aangezien we op een niet aangelegen weg reden waarbij het overging van kuil in kuil. Deze rit was het waard toen wij zagen hoe prachtig het uitzicht vanaf de Brownsberg zagen en hoorden dat het alleen nog maar mooier zou worden vanaf hier. De weg naar de eerste waterval (Leoval) was zwaar aangezien het stijl naar beneden ging en ontzettend glibberig en glad was vanwege de daarvoor gevallen regen. Aangekomen bij de waterval wisten we niet hoe snel we hier onder moesten staan. Een aantal foto’s laten vertrokken wij richting de volgende waterval (Ireneval). Deze afstand was een stuk verder en ook vermoeiender. Ook toen wij hier aankwamen keken wij weer onze ogen uit. Deze waterval was hoger en groter dan die daarvoor. Nadat wij van het uitzicht, een drankje en een koekje hadden genoten, liepen wij in één keer de bergen weer op. Bezweet en uitgehongerd kwamen wij aan boven op de Brownsberg, maar wel met een nieuwe ervaring erbij. Na wéér lekker te hebben gegeten stapten wij in de bus terug naar Paramaribo. Gister als afsluiting van het weekend heerlijk gezwommen in een prachtig zwembad met uitzicht op Surinamerivier.

Zoals jullie hebben kunnen lezen in dit (behoorlijk lange) reisverslag heb ik de afgelopen twee weken weer genoten. Wanneer ik weer van dit soort gave ervaringen heb opgedaan, zal ik het gelijk met jullie delen, dus ik hoop tot snel!